Het reisblog van onze reis
Maak een keuze voor een dag, en beleef zo dag voor dag met ons mee, hoe het gegaan is!
08 november, dag 6 - Einde van het asfalt!
Vandaag leidt de route ons echt off-road. Bestemming: Mezouga. Het eerste deel rijden we nog rustig over asfalt. Ook gooien we voor alle zekerheid maar even de tank en een jerrycan vol. Wie weet wat de dag ons nog brengt.
Joris is een uitmuntende navigator, wat ook logisch blijkt, hij geeft geeft les in navigeren. Hij heeft dus erg goede apparatuur tot zijn beschikking en leidt ons dan ook de weg. Op een gegeven moment rijden we op een weg waar het asfalt ineens ophoudt, dus het eerste stuk off-road ligt voor ons! Zand, gravel en ... geen borden meer om ons de weg te wijzen. Gelukkig weet de GPS van Joris de weg wel. Er zijn wel sporen zichtbaar in het zand, dus vermoedelijk is dit een 'doorgaande weg'. Gek genoeg staan er ook nog steeds huizen langs de weg, echt verlaten voelen we ons dus niet. Onderweg komen we een verlaten boom tegen, precies gelijkend op het plaatje van onze website, bovenaan elke pagina! Dus we hebben hier even heengereden, voor een mooi foto momentje.
We rijden lekker door over het gravel en komen als eerste drie teams aan bij de auberge in Mezouga.. We zetten onze tent niet op in het zand maar besluiten een kamer te nemen in het hotel waar een douche (met warm water!) en goede bedden zijn. Ook is er avondeten en ontbijt bij in begrepen, dus dat lijkt ons wel wat! Relaxen is dan ook het credo hier rondom het hotel, zien we ook aan de dromedaris die vlakbij ligt.
Voor het hotel ligt een gebied met zandduinen, met een grote duin als uitzicht vanuit het hotel. Het mulle zand van die ene grote duin lonkt. Nog voordat we echt gesetteld zijn vertrekken we te voet om het duin te beklimmen, ondanks dat het 's middags rond 3en is en de zon fel brand. Volgens de hoteleigenaar is het een kilometer of twee lopen. Sjoerd en Peter sluiten zich bij ons aan. Water en koeken nemen we natuurlijk mee, dat is heel belangrijk als je gaat lopen in die hitte. Het is een zwaardere tocht dan verwacht. De stijlheid van de duinhellingen is slecht in te schatten maar na wat moeite bereiken we de top! Wat een fantastisch uitzicht.
's avonds eten we in een grote hal van het hotel met de volledige groep in de auberge een prima tagine. Daarna drinken groepen challengers op het terrein rond verschillende kampvuren nog wat bier en genieten van elkaars verhalen en ervaringen.
Door naar: 09 november, dag 7 - Rustdag... of toch niet?.